پونه

پونه از خانواده نعناع است و ترکیب اصلی موجود در این گیاه، اسانس روغنی فرار یا روغن منتول است.
به علاوه در اعضاى این گیاه مقدارى تانن، مواد رزینى و قند نیز وجود دارد و حاوی مقدار زیادی ویتامین است.
گیاه پونه در فصل گرما می روید، اما سایه روشن را بهتر می‏ تواند تحمل کند.
این گیاه در خاک‏ های مرطوب و غنی از مواد آلی مانند کود برگ به خوبی رشد می ‏کند.
کاربردهای پونه
با گیاه پونه می توان یک دم کرده ی گیاهی فوق‏ العاده تهیه نمود. برای تهیه ‏ی یک فنجان دم کرده ی این گیاه، یک قاشق غذاخوری سرخالی از برگ یا گل پونه ی تازه و یا یک قاشق چای خوری برگ پونه خشک شده را در چای صاف کن درون یک لیوان ریخته و یک فنجان آب در حال جوش را روی آن بریزید. اجازه دهید مدت 10 دقیقه دم بکشد و رنگ چای در بیاید. اگر دوست داشتید می ‏توانید آن را کمی شیرین کنید.

دم کرده پونه

برگ‏ ها و گل‏ های پونه و همچنین ساقه‏ های آن می توانند جایگزین مناسبی برای بسیاری از آنتی بیوتیک‏ ها باشند. این گیاه همچنین بادشکن، معرق، مدر و محرک نیز می‏ باشد.
از دم کرده‏ی این گیاه برای درمان سرماخوردگی، زکام، سردردها، مشکلات گوارشی، کم کردن تب خفیف، تسکین گلودرد و برای بهبود نفخ شکم، حالت تهوع، دردهای قاعدگی و بی ‏خوابی استفاده می شود.
پونه را به عنوان تحریک کننده تولید صفرا نیز می‏ شناسند.
تزریق عصاره ‏ی پونه به موش‏ های آزمایشگاهی نشان داد که این گیاه دارای خواص آرام بخشی خوبی است.
عصاره‏ ی پونه دارای خاصیت تسکین دهنده‏ ی درد نیز می ‏باشد.
در محیط آزمایشگاه دیده شد که عصاره‏ ی پونه در مقابل ویروس تب‏ خال، ویروس آنفلوآنزا، بیماری نیوکاسل و ویروس‏های مختلف دیگر فعال است.
فواید پونه:
پونه برای مقابله با بیماری‏های زیر سودمند است:
– حالت تهوع و استفراغ
– مشکلات و ناراحتی ‏های گوارشی به طوری که از ترش کردن معده جلوگیری می ‌کند و برای هضم غذا و برطرف کردن سکسکه مفید است.
– سرماخوردگی، آنفلوآنزا، آسم
– سرفه و سیاه سرفه
– گرفتگی بینی
– با توجه به خواص ضدمیكروبی كه در عصاره و اسانس پونه وجود دارد، می ‌توان از این فرآورده‌ها به عنوان جایگزین طبیعی برای آنتی بیوتیك‌ ها استفاده كرد.
مقدار مصرف:
دم کرده ی پونه از ترکیب یک لیوان آب جوش با 2 گرم برگ خشک شده‏ ی پونه که به مدت 5 تا 10 دقیقه دم کشیده و صاف شده حاصل می ‏شود.
این دم کرده به طور معمول 2 تا 3 فنجان در روز استفاده می ‏شود و محدودیتی در طول درمان وجود ندارد.

منبع 

تبیان