در ادامه به برخی از خواص متنوع و خارق‌العاده این گیاه با ارزش اشاره خواهیم نمود:
کاکوتی و خواص آنتی‌اکسیدانی
نتایج تحقیقات اخیر نشان می‌دهند که مصرف نوشیدنی کاکوتی در حالت پایه می‌تواند سبب افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی تام شود. ساز و کار احتمالی، در رابطه با اثرات نوشیدنی کاکوتی بر افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی تام به این صورت است که نوشیدنی دم کرده کاکوتی با افزایش ضداکساینده های درون سلولی مانند بیلی‌روبین، اسید اوریک و آلبومین می‌تواند ظرفیت آنتی اکسیدانی تام سرمی را بالا ببرد.
بعلاوه به اثبات رسیده است ترکیبات گوناگون فنولی موجود در کاکوتی از طریق افزایش فعالیت آنزیم‌های دارای خاصیت آنتی اکسیدانی و حذف رادیکال‌های آزاد، موجب کاهش پراکسیداسیون لیپیدی نیز می‌شوند.
کاکوتی و خواص آنتی میکروبیالی
به منظور بیان مکانیسم کاکوتی در از بین بردن عوامل بیماری‌زا چنین اظهار شده است که یکی از ویژگی‌های مهم ترکیبات این گیاه دارویی خاصیت آبگریزی آن‌ها است که سبب می‌شود در بخش‌های لیپیدی دیواره سلولی و میتوکندریایی میکروارگانیسم‌ها توزیع شده و موجب تغییر و تخریب ساختمان و نفوذپذیری آن‌ها گردد.
به دنبال آن بخش زیادی از یون‌ها و دیگر محتویات حیاتی سلول به بیرون تراوش کرده و در نهایت موجب مرگ عوامل بیماری‌زا می‌شود. همچنین این ترکیب‌ها قادر به ایجاد اختلال در عملکرد آنزیم‌های متصل به غشای سلولی بوده که در نهایت منجر به ایجاد نقص در سنتز بسیاری از ترکیب‌های پلی ساکاریدی دیواره سلولی و ممانعت از رشد سلول و مورفوژنز آن خواهد شد.
کاکوتی و درد
عصاره هیدروالکلی کاکوتی با مهار آزادسازی اسید آراشیدونیک و از سویی تداخل با سیستم‌های سروتونرژیک و اوپیوئیدرژیک اثر ضد دردی خود را به جا می‌گذارد.
این گیاه ترکیبات آروماتیک هم دارد که در کاهش اضطراب و تنش‌های روانی مؤثرند و اثر آرام‌بخشی بر سیستم عصبی دارند
عصاره اتانولی کاکوتی دارای ترکیباتی است که سبب کنترل علائم قطع محرومیت مورفین همانند درد در موش‌های وابسته به مورفین می‌شود.
در پژوهش‌های دیگری که توسط سایر محققین صورت گرفته است، مشخص شده که وجود ترکیباتی نظیر تیمول، کارواکرول، فلاونوئید، پلی فنول، لیمونن و آلفا ترپینئول در کاکوتی احتمالاً با اثر بر روی سیستم اپیوئیدی نیز موجب کاهش درد می‌شوند.
کاکوتی و دیابت
در پژوهش‌های حیوانی نشان داده شده است عصاره هیدروالکلی کاکوتی موجب افزایش تعداد سلول‌های بتا با فعالیت ترشحی انسولین و در نتیجه کاهش گلوکز سرم می‌شود.
از سویی دیگر، محققان، اثر کاکوتی بر کاهش گلوکز را تقویتِ ترشح انسولین از سلول‌های بتای پانکراس نمی‌دانند بلکه معتقدند احتمال دارد کاکوتی در دیابت غیر وابسته به انسولین مؤثر باشد و به سبب افزایش مصرف محیطی گلوکز، موجب کاهش میزان قند خون شود.
